pionowe

Encyklopedia PWN

tokarka, w której obrabiany przedmiot mocuje się na pionowej tarczy osadzonej na wrzecionie o osi poziomej;

podstawowy przyrząd geodezyjny używany dawniej do sporządzania map topograficznych bezpośrednio w terenie;

[jap.]

specyficzna japońska konstrukcja arch. składająca się z 2 pionowych słupów zwieńczonych 2 poziomymi belkami, w kształcie bramy;

[niem. < hol.],

balas,

pionowy element balustrady, złożony z 1 lub 2 przeciwstawnie ustawionych elementów, najczęściej o gruszkowatym kształcie (tzw. lalek);

[gr.],

w belkowaniu doryckim (porządki architektoniczne) prostokątna płyta między metopami i na narożach fryzu, podzielona pionowymi żłobkami na 3 części;

pomieszczenie dla pszczół zbudowane przez człowieka;

Materiały dodatkowe