fryz
 
Encyklopedia PWN
fryz
[fr. frise < hiszp. friso < frisar ‘wyżłabiać’]:
1) w architekturze klasycznej środkowa część belkowania zawarta między architrawem a gzymsem, składająca się z tryglifów i metop (porządek dorycki), gładka lub zdobiona w porządku doryckim tryglifami i metopami, w porządku jońskim — motywami figuralnymi i ornamentalnymi (np. rozetkami, palmetami, liśćmi akantu, meandrami);
2) poziomy pas dekoracyjny stosowany w architekturze (fryzy płaskorzeźbione, ceramiczne, malowane) i sztukach plastycznych (w malarstwie, grafice, rzemiośle artystycznym);
3) półfabrykat tarcicy przeznaczony do wyrobu deszczułek posadzkowych, rzadziej boazerii; na fryzy używa się głównie drewna dębowego, bukowego, jesionowego i brzozowego.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Apollo, fragment fryzu Partenonu przedstawiający Apolla (w środku), Posejdona i Artemidęfot. J. Makowski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia