pionowe
Encyklopedia PWN
virga
pionowe lub ukośne smugi opadu atmosferycznego, który wyparowuje, zanim dosięgnie powierzchni Ziemi;
[łac.],
bryła sztywna wykonująca drgania wokół osi nie przechodzącej przez środek ciężkości bryły;
zool. kuliste, otoczone błoną organelle w cytoplazmie komórek eukariotycznych zróżnicowane pod względem pochodzenia i funkcji;
wertykalizm
szt. plast. zasada komponowania dzieła plastycznego polegająca na szczególnym uwypukleniu elementów pionowych (wertykalnych) oraz na zaniechaniu wyraźnych akcentów i podziałów w kierunku poziomym;
[łac. verticalis ‘pionowy’],
węgielnica
geod. przyrząd pomocniczy do wyznaczania w terenie kątów 90°, 180° lub rzadziej 45;
[staropol. węgieł ‘kąt’],
górn.:
