pionowe
Encyklopedia PWN
szyb
górn. wyrobisko korytarzowe (najczęściej pionowe) o przekroju poprzecznym powyżej 4 m2 i znacznej długości, prowadzące z powierzchni terenu do położonego w głębi złoża.
[niem. schieben ‘suwać’],
wydzielona objętość (cząstka) płynu (w atmosferze ziemskiej — cząstka powietrza) wznosząca się w płynie;
sposób wzajemnego przeplatania się nitek osnowy i wątku w tkaninie;
grupa szczytów we wschodniej części Dolomitów, w grupie górskiej Dolomiti di Sesto, we Włoszech;
gwałtowne zaburzenie stanu równowagi we wnętrzu Ziemi, prowadzące do wyzwolenia się energii w postaci ciepła, fal sejsmicznych, ruchu skał i ich trwałych deformacji (np. spękania, szczeliny).