organicznego
Encyklopedia PWN
związek chemiczny składający się z dużego organicznego kationu i nieorganicznego lub organicznego anionu, krzepnący w temperaturze niższej od temperatury pokojowej i charakteryzujący się małą lepkością;
Kekulé von Stradonitz 
, ur. 7 IX 1829, Darmstadt, zm. 13 VII 1896, Bonn,
chemik niemiecki, jeden z twórców teorii budowy związków organicznych.
[kekulẹ fon sztrạ:donıc]
Friedrich August , ur. 7 IX 1829, Darmstadt, zm. 13 VII 1896, Bonn,
chemik polski.
recykling
wykorzystywanie odpadów jako materiału wyjściowego (jako surowca wtórnego) w procesach przemysłowych lub szeroko pojęte przyrodnicze ich zagospodarowanie; wg definicji prawnej zawartej w ustawie o odpadach (Dziennik Ustaw 2001 nr 62, pozycja 628) recykling „jest to taki odzysk, który polega na powtórnym przetwarzaniu substancji lub materiałów zawartych w odpadach w procesie produkcyjnym w celu uzyskania substancji lub materiału o przeznaczeniu pierwotnym lub o innym przeznaczeniu, w tym też recykling organiczny, z wyjątkiem odzysku energii”.
[ang.],
substancje chemiczne i radioaktywne oraz bakterie chorobotwórcze i in. mikroorganizmy, występujące w glebach w ilościach przekraczających ich naturalną zawartość, niezbędną do zapewnienia obiegu materii i energii w ekosystemach, a także zanieczyszczenia mechaniczne, czyli substancje stałe inne niż tworzywo glebowe (części szkieletowe), o wymiarach ponad 1 mm, którymi mogą być m.in. odpady budowlane, nieorganiczne odpady komunalne, tj. tworzywa sztuczne, szkło, opakowania itp.
abstrakcyjna sztuka, abstrakcjonizm,
termin określający sztukę nieprzedstawiającą świata rozpoznawalnych przedmiotów, oderwaną od obrazowania rzeczywistości;
