optyczna
Encyklopedia PWN
optyczna metoda pomiarowa, wykorzystująca zjawisko interferencji fal oraz technikę zapisu holograficznego (holografia) do badania stanu powierzchni, odkształceń, wykrywania wad materiałów (mikropęknięć), naprężeń i in. wielkości fizycznych.
biochem. hydrolityczny rozpad cząsteczek sacharozy na mieszaninę (w stosunku 1 : 1) cząsteczek d-glukozy i d-fruktozy: 
,
,
przyrząd do mierzenia kątów płaskich;
fiz.:
koma
fiz. jedna z wad układu optycznego polegająca na tym, że wiązka promieni świetlnych wychodząca z punktu położonego poza osią optyczną tworzy po przejściu przez układ plamkę w kształcie przecinka;
[gr.],
kompensator mocy biernej, kompensator fazowy,
urządzenie elektr. służące do kompensacji mocy biernej (moc elektryczna), pobieranej przez odbiornik (np. silnik indukcyjny, transformator elektr.) z sieci elektroenerg. prądu przemiennego;
