odmiany polimorficzne
Encyklopedia PWN
krystal. występowanie tej samej — pod względem składu chem. — substancji w 2 lub więcej odmianach krystalicznych (krystalograficzne układy), różniących się budową wewn. i związanymi z nią postaciami krystalograficznymi oraz właściwościami fiz. i niektórymi właściwościami chemicznymi.
minerał
pierwiastek chemiczny lub związek chemiczny powstały w przyrodzie w wyniku naturalnych procesów geologicznych lub kosmologicznych, o określonym składzie chemicznym i właściwościach chemicznych i fizycznych oraz strukturze krystalicznej.
[łac.],
glinu tlenek, Al2O3,
związek glinu z tlenem;
boru azotek, BN,
związek boru z azotem;
minerał, odmiana polimorficzna ditlenku krzemu SiO2;
Debye’a–Scherrera–Hulla metoda
jedna z metod krystalografii rentgenowskiej.
[m. debaja szerera hala],