boru azotek, BN,
związek boru z azotem;
boru azotek
Encyklopedia PWN
biała, trudno topliwa substancja (temperatura topnienia 3000°C); bardzo twardy, nie przewodzi prądu elektrycznego, odporny chemicznie; występuje w kilku odmianach polimorficznych, z których najważniejsze: odmiana α, heksagonalna, o strukturze grafitu, i odmiana β, regularna, o strukturze diamentu, zw. borazonem; odmiana heksagonalna jest sosowana jako materiał żaroodporny, izolacyjny, jako smar trwały w wysokich temperaturach, materiał konstrukcyjny w reaktorach jądr., odmiana regularna — jako środek ścierny narzędzi skrawających do obróbki materiałów bardzo twardych.
