ochronne
Encyklopedia PWN
teren tworzony dla ochrony i wokół zespołu staromiejskiego.
środki techniczne służące do: celowego rażenia (obezwładniania, zabijania) ludzi i zwierząt oraz niszczenia różnego rodzaju obiektów materialnych (budowli, sprzętu) — broń wojskowa (bojowa), polowania na zwierzynę — broń myśliwska, rywalizacji sportowej — broń sportowa, oraz obrony osobistej i ochrony mienia (indywidualnego i społ.) — broń cywilna.
kosmetyki
środki do oczyszczania, pielęgnowania i upiększania skóry, włosów, paznokci i oczu, także do maskowania defektów urody.
[gr.],
gałąź gospodarki narodowej obejmująca zagospodarowanie, pielęgnowanie, ochronę, użytkowanie i odnawianie lasów w celu stałego pozyskiwania drewna i in. użytków leśnych oraz wykorzystywania zdrowotnych i ochronnych wartości lasów; także zespół nauk leśnych stanowiących teoret. podstawę gospodarki leśnej.
francuski chemik i mikrobiolog, twórca podstaw mikrobiologii i immunologii.
ściśle związane z religią egipską wierzenie, że przez użycie symbol. środków wyrazu, tzn. słów i gestów, człowiek może spowodować konkretnie ukierunkowane działanie bezosobowych potężnych i tajemniczych sił (mocy magicznych), którego skutki sięgną określonych ludzi (żywych lub umarłych) bądź istoty nadprzyrodzone: bóstwa i demony.
