motywacja
Encyklopedia PWN
pisarz serbski;
Stigler 
, ur. 17 I 1911, Renton k. Seattle (stan Waszyngton), zm. 1 XII 1991, Chicago,
ekonomista amerykański.
[stı̣glər]
George J. (Joseph) , ur. 17 I 1911, Renton k. Seattle (stan Waszyngton), zm. 1 XII 1991, Chicago,
strukturalizm
termin upowszechniony w latach 40. XX w.; pierwotnie oznaczał podejście i metodę badawczą stosowane w lingwistyce, następnie stał się nazwą orientacji teoretycznej w antropologii społecznej i kulturowej, badaniach literackich, religioznawstwie i psychologii.
[ang. < łac.],
socjol. całokształt cech charakterystycznych dla zachowania się jednostki lub zbiorowości (środowiska społ., kręgu towarzyskiego, grupy wiekowej, zaw., mieszkańców kraju itp.), ujawniający się zwłaszcza w życiu codziennym (w postawach wobec pracy, sposobach spędzania wolnego czasu, konsumpcji, stroju, stosunkach międzyludzkich itp.);
nauka o ukształtowaniu językowym wypowiedzi, stanowiącym rezultat doboru określonych środków i norm tekstotwórczych, co jest interpretowane łącznie jako wyraz przynależności wypowiedzi do jakiejś grupy zjawisk mownych i stosunku do reprezentowanych przez nie wartości kulturowych; dział językoznawstwa lub literaturoznawstwa.
sublimacja
psychol. w psychoanalizie zjawisko przesunięcia popędu (potrzeb, motywów) z celu, którego nie można zrealizować ze względu na niezgodność z powszechnie przyjętymi normami, na inny obiekt zastępczy, społecznie aprobowany;
[łac.],
