molowego
Encyklopedia PWN
Habera i Boscha metoda
otrzymywanie amoniaku przez bezpośrednią syntezę z pierwiastków (N2 + 3H2 ⇄ 2NH3);
[m. h. i bosza],
chem. iloczyn aktywności (lub stężeń molowych) jonów — kationów i anionów powstałych w wyniku dysocjacji elektrolitycznej (lub autodysocjacji) cząsteczek związku chemicznego;
konsonans
muz. współbrzmienie 2 lub więcej dźwięków (k. harmoniczny: dwudźwięk lub akord konsonansowy) bądź następstwo 2 dźwięków (k. melodyczny) odbieranych i uznawanych w danej epoce za zgodne, harmonijne — w przeciwieństwie do dysonansu;
[łac. consonans ‘zgodnie brzmiący’],
Koppa i Neumanna reguła
ciepło molowe związku chem. w stanie stałym jest równe sumie ciepeł atomowych pierwiastków wchodzących w skład jego cząsteczki;
[r. k. i noimana],
przyśpiewka taneczna i taniec z Kujaw, w metrum trójmiarowym, często w tonacji durowej, o różnym tempie i rytmice pośredniej między typem polonezowym a mazurkowym;
lotność gazu, aktywność ciśnieniowa,
chem. wielkość stosowana w termodynamice chem. pozwalająca opisywać gazy rzeczywiste prostymi równaniami, analogicznymi do równań opisujących gazy doskonałe;
