metalami

Encyklopedia PWN

fiz. jeden z 3 podstawowych stanów skupienia materii;

naturalne nagromadzenie kopaliny w skorupie ziemskiej lub na jej powierzchni, w takiej formie i ilości, które umożliwiają jej gospodarce wykorzystanie obecnie lub w przyszłości.

bimetal

[łac.-gr.],

materiał złożony z 2 warstw metali (lub stopów), o różnych właściwościach mech., fiz. lub chem., trwale ze sobą połączonych na całej powierzchni metodami zgrzewania, kolejnego odlewania (i obróbki plast.), galwanostegii lub innymi;

borki,

związki chemiczne boru z metalami;

elektroda

[gr. ḗlektron ‘bursztyn’, hodós ‘droga’],

chem. układ złożony z przewodnika elektronowego (metal, półprzewodnik) stykającego się z przewodnikiem jonowym (najczęściej ciekły elektrolit), w którym może przebiegać reakcja elektrodowa utleniania-redukcji.

kopalina,

substancja pochodzenia nieorganicznego lub organicznego, powstała w wyniku procesów zachodzących w skorupie ziemskiej, tworząca złoże;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>