borki

borki,

związki chemiczne boru z metalami;

substancje stałe o rozmaitych strukturach krystal., w zależności od stosunku liczby atomów boru do liczby atomów metalu (od M₄B do MB₁₂, gdzie M — metal); borki metali przejściowych są twarde, odznaczają się wysokimi temperaturami topnienia (do 3000°C), odpornością na czynniki chem., a niektóre z nich także dobrym przewodnictwem elektrycznym — najtwardsze i najtrudniej topliwe są borki o wzorach MB₂ (np. TiB₂, CoB₂), w których atomy boru tworzą heksagonalne warstwy ułożone na przemian z warstwam metalu; borki można otrzymać w wyniku bezpośredniej syntezy (w temp. ok. 2000°C), także przez redukcję tlenków odpowiednich metali za pomocą węglika boru (B₄C) i węgla; borki są stosowane m.in. do wyrobu dysz do rakiet, elektrod pracujących w wysokich temperaturach, jako materiały ścierne.