mechanizm
Encyklopedia PWN
podstawowe segmenty struktury społecznej, wielkie grupy i zbiorowości charakteryzujące się tym, że: przynależność do nich jest względnie trwała (przekazywana z rodziców na dzieci) i wynika z posiadania cech społecznych nie związanych z czynnikami biologicznymi i genetyką; cechuje je wewnętrzna zwartość, ale występują między nimi wyraźne dystanse społeczne i bariery; są usytuowane względem siebie w relacjach wyższości–niższości; struktura klasowa ma postać hierarchiczną: klasy uprzywilejowane mają wyższy standard materialny i poziom konsumpcji, uzyskują wyższe dochody, mają korzystniejszą pozycję rynkową.
ekon., socjol. proces złożonej aktywności fizyczno-umysłowej, której celem jest przekształcenie szeroko rozumianego środowiska w ten sposób, by zwiększyć szanse przeżycia gatunku ludzkiego.
psychoanaliza
kierunek psychologii głębi (teoria) i metoda psychoterapii (praktyka) zainicjowane przez S. Freuda.
[gr.],
specjacja
biol. proces powstawania nowych gatunków biologicznych, a w konsekwencji nowych linii ewolucyjnych;
[ang. < łac.],
wyparcie, represja,
psychol. pojęcie oznaczające jeden z podstawowych mechanizmów obronnych osobowości;
