meandrujące

Encyklopedia PWN

rzeka, uchodzi do Zalewu Wiślanego; płynie z Wysoczyzny Elbląskiej przez Równinę Warmińską, w województwie warmińsko-mazurskim;
Paryż, Paris Wymowa,
stolica Francji, w środkowej części Basenu Paryskiego, nad Sekwaną (szer. ok. 100 m), silnie meandrującą między ujściami Yerres i Marny na południu a ujściem Oise na północnym zachodzie;
hydrol. naturalny ciek powstały z połączenia potoków (strumieni, strug) lub wypływający z czoła lodowca, jeziora, źródła (wywierzyska), rzadziej z obszaru zabagnionego, zasilany powierzchniowo i podziemnie wodą z opadów spadłych w jego dorzeczu, mający ukształtowane koryto i płynący pod działaniem siły grawitacyjnej w łożysku i dolinie, wyżłobionych w wyniku działania jego siły erozyjnej.
Wenus, symbol ♀,
astr. druga według oddalenia od Słońca planeta Układu Słonecznego.
Bug, ukr. Zachidnyj Buh, Zakhidnyi Buh, białorus. Buh, ros. Zapadnyj Bug,
rzeka na Ukrainie, Białorusi i w Polsce, do 1962 traktowana jako prawy dopływ Wisły, później uznana za lewy dopływ Narwi;
Czarna Hańcza, białorus. Czorna Hancza, Čorna Hanča, ros. Czorna Hańcza, Čërna Han'ča,
rzeka w Polsce i na Białorusi, lewy dopływ Niemna;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia