magnetycznego
Encyklopedia PWN
przyrząd do pomiaru podatności magnetycznej ciał diamagnetycznych i paramagnetycznych (rzadziej ferromagnetycznych) metodą ważenia próbki wypychanej z niejednorodnego pola magnetycznego lub wciąganej do niego.
nazwa, często używana m.in. w lotnictwie, → kompasu magnetycznego.
deklinacja magnetyczna, odchylenie magnetyczne,
kąt zawarty między południkiem geogr. a południkiem magnet. w miejscu obserwacji;
obszary jednorodnie namagnesowane do nasycenia;
przetwornik elektromagnetyczny przeznaczony do przetwarzania sygnałów elektr. w zmiany pola magnet. w celu zapisania sygnałów na nośniku magnet. (g.m. zapisująca) lub odwrotnie — zmian pola magnet. w sygnały elektr. podczas odczytywania zapisu z nośnika magnet. (g.m. odczytująca), a także do namagnesowania nośnika w celu skasowania istniejącego na nim zapisu (g.m. kasująca);
histereza magnetyczna, histereza ferromagnetyczna,
niejednoznaczna zależność polaryzacji magnet. (namagnesowania) ciała od natężenia zewn. pola magnetycznego.
