magnet

Encyklopedia PWN

[z. fokta],

fiz. podwójne załamanie światła spolaryzowanego liniowo przechodzącego przez parę lub gaz, wywołane zewn. polem magnet. prostopadłym do kierunku światła (dwójłomność magnet.);

antyferromagnetyzm

[łac. anticipare ‘poprzedzać’, ferrum ‘żelazo’, magneticus ‘magnetyczny’],

zjawisko uporządkowania antyrównoległego (ten sam kierunek, ale przeciwny zwrot) momentów magnet. (magnetyzm) w ciałach krystalicznych;

chemia koordynacyjna,

dziedzina chemii zajmująca się syntezą, strukturą, właściwościami i przemianami związków koordynacyjnych (zw. również związkami kompleksowymi lub kompleksami);

czujnik, sensor:

Dolby systemy,

systemy stosowane w urządzeniach do zapisu i odtwarzania dźwięku umożliwiające uzyskanie dźwięku o wysokiej jakości;

dyktafon

[łac. dicto ‘dyktuję’, gr. phōnḗ ‘głos’],

przenośne urządzenie elektroniczne, zwykle miniaturowe, przeznaczone do zapisywania i odtwarzania dźwięków, gł. mowy;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>