magnesowania
Encyklopedia PWN
proces indukowania polem magnet. namagnesowania w magnetykach;
ferrometr
urządzenie do wyznaczania charakterystyk (krzywej magnesowania, pętli histerezy i stratności) materiałów magnetycznie miękkich (magnetyczne materiały) w przemiennym polu magnet. o częst. 50 Hz;
[łac.-gr.],
zjawiska polegające na zmianie właściwości magnet. ośrodków materialnych (ciał stałych i cieczy tzw. magnetycznych) pod wpływem naprężeń i deformacji towarzyszących rozchodzeniu się fal sprężystych w tych ośrodkach i odwrotnie, na pojawieniu się naprężeń i deformacji ciał podczas ich magnesowania (magnetostrykcja);
charakterystyka
fiz., techn. zależność między wielkościami fiz. charakteryzująca wybrane właściwości badanego układu, urządzenia, elementu;
[gr. charaktēristikós ‘odróżniający’],
cewka elektr., której reaktancja indukcyjna (bierny indukcyjny opór elektr.) w zakresie stosowanych częst. znacznie przewyższa jej rezystancję (opór elektr. czynny);
