lutet

Encyklopedia PWN

lutet, Lu, lutetium,
pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 71;
Auer von Welsbach Carl, ur. 1 IX 1858, Wiedeń, zm. 4 VIII 1929, Treibach (Karyntia),
austriacki chemik i wynalazca;
kasjop
[łac.],
dawna nazwa pierwiastka chem. → lutetu.
pierwiastki chemiczne (o liczbach atomowych 57–71) należące do 3 grupy układu okresowego pierwiastków, tworzące w 6 okresie dodatkową rodzinę: lantan (La), cer (Ce), prazeodym (Pr), neodym (Nd), promet (Pm), samar (Sm), europ (Eu), gadolin (Gd), terb (Tb), dysproz (Dy), holm (Ho), erb (Er), tul (Tm), iterb (Yb) i lutet (Lu) (dawniej lantan nie był zaliczany do lantanowców);
symbol pierwiastka chemicznego → lutetu (od łacińskiej nazwy lutetium).
pierwiastki chemiczne tworzące 3. grupę układu okresowego pierwiastków chemicznych: skand Sc, itrY, lutet Lu i lorens Lr (dawniej do skandowców zaliczano skand, itr, lantan La i aktyn Ac, często także tzw. pierwiastki f-elektronowe: lantanowce i aktynowce);
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia