logiki
Encyklopedia PWN
prawda, prawdziwość,
log. cecha sądu przysługująca mu tylko wówczas, gdy w rzeczywistości jest właśnie tak, jak ów sąd głosi
Prolog
inform. język programowania wysokiego poziomu, oprac. we Francji (1977); najbardziej znany przykład języka programowania w logice (służący do programowania zagadnień, które najlepiej ujmuje się w języku logiki);
[fr. programmation en logique],
logik i filozof;
grecka szkoła filozoficzna, założona w Atenach pod koniec IV w. p.n.e. przez Zenona z Kition; w cesarstwie rzymskim przetrwała do III w.;
a.r., artyści rewolucyjni, awangarda rzeczywista,
awangardowa grupa artystyczno-literacka, utworzona 1929, działająca w Łodzi, powołana do życia z inicjatywy m.in. W. Strzemińskiego po jego wystąpieniu (z H. Stażewskim i K. Kobro) z grupy Praesens;
wyższa uczelnia w Zamościu, założona 1594 (początek działalności 1595) przez kanclerza J. Zamoyskiego;
