logiczną

Encyklopedia PWN

niesprzeczności zasada, łac. principium contradictionis,
prawo logiczne, które głosi, że 2 zdania sprzeczne nie mogą być zarazem prawdziwe (żaden przedmiot nie może mieć i nie mieć zarazem jakiejś cechy).
inform. jeden z wariantów wprowadzonej przez J. Łukasiewicza notacji polskiej, czyli beznawiasowego zapisu wyrażeń arytmetycznych i logicznych;
panlogizm
[gr. pán ‘wszystko’, logismós ‘rozumowanie’, ‘rozum’],
filoz. nazwa utworzona na określenie doktryny G.W.F. Hegla, głoszącej, że aktualna rzeczywistość jest etapem logicznego rozwoju myśli, a poszczególne zjawiska, zdarzenia są koniecznymi momentami rozwoju przyrody i dziejów ludzkich w procesie realizowania się absolutu,
panteizm
[gr. pán ‘wszystko’, theós ‘Bóg’],
doktryna filozoficzna, wg której Bóg jest tożsamy ze światem, rozumianym jako jedna całość bytowa (monizm).
sformułowany przez B. Pascala (Myśli) słynny argument za istnieniem Boga, wg którego, skoro dla rozumu równie prawdopodobne jest istnienie Boga, jak i Jego nieistnienie, należy zakładać, że On istnieje, gdyż można zyskać nieskończenie wiele, a stracić jedynie śmiertelną egzystencję;
Peirce
[pıərs]
Charles Sanders Wymowa, ur. 10 IX 1839, Cambridge (stan Massachusetts), zm. 14 IV 1914, Milford,
amer. filozof, logik i matematyk;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia