panlogizm
 
Encyklopedia PWN
panlogizm
[gr. pán ‘wszystko’, logismós ‘rozumowanie’, ‘rozum’],
filoz. nazwa utworzona na określenie doktryny G.W.F. Hegla, głoszącej, że aktualna rzeczywistość jest etapem logicznego rozwoju myśli, a poszczególne zjawiska, zdarzenia są koniecznymi momentami rozwoju przyrody i dziejów ludzkich w procesie realizowania się absolutu,
w związku z czym to, co rzeczywiste podlega konstruowaniu wyłącznie na podstawie praw rozumu; termin panlogizm został następnie rozszerzony na określenie wszystkich koncepcji racjonalistycznych, zgodnie z którymi rzeczywistość jest stanem zrealizowania rozumu — logosu.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia