logiczna

Encyklopedia PWN

[gr.],

log. dział logiki formalnej zajmujący się formułowaniem i systematyzacją praw dotyczących związków między klasycznymi zdaniami kategorycznymi oraz metod formalnego dowodzenia poprawności wnioskowania zwanego sylogizmem.

system

[gr.],

zespół wzajemnie sprzężonych elementów, spełniający określoną funkcję i traktowany jako wyodrębniony z otoczenia w określonym celu (opisowym, badawczym, do innego zastosowania — np. systemem jest proces technologiczny).

transfluksor,

element magnet. o sterowanym strumieniu magnet. wykorzystywany we wzmacniaczach impulsowych, niekiedy w układach logicznych.

typ

[łac. < gr. týpos ‘odbicie’, ‘obraz’],

metodol. we współcz. metodologii nauk empirycznych obiekt lub konstrukcja pojęciowa (pojęcie typologiczne o charakterze wzorca), służące systematyzacji i opisowi nauk. danej dziedziny rzeczywistości;

Weierstrass

[wạⁱə^rsztra:s]

Karl (Theodor Wilhelm) Wymowa