sylogizmem

Encyklopedia PWN

sylogizm
[gr.],
log. w logice tradycyjnej schemat wnioskowania pośredniego (w postaci implikacji), złożonego z 2 przesłanek i wynikającej z nich konkluzji, w którym: 1) następnik jest zdaniem łączącym w całość 2 elementy, z których każdy występuje w jednej z przesłanek; 2) poprzednik jest koniunkcją 2 zdań (przesłanek) mających jeden termin wspólny nie występujący w następniku;
episylogizm
[gr.],
log. pierwszy z dwóch sylogizmów powiązanych ze sobą tak, że wniosek pierwszego sylogizmu jest przesłanką drugiego sylogizmu;
Hegel Georg Wilhelm Friedrich, ur. 27 VIII 1770, Stuttgart, zm. 14 XI 1831, Berlin,
filozof niemiecki, jeden z twórców klasycznej idealistycznej filozofii niemieckiej.
logika nazw (sylogistyka), której predykaty mają po części sens kwantyfikujący;
sylogistyka
[gr.],
log. dział logiki formalnej zajmujący się formułowaniem i systematyzacją praw dotyczących związków między klasycznymi zdaniami kategorycznymi oraz metod formalnego dowodzenia poprawności wnioskowania zwanego sylogizmem.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia