lepiszcze
Encyklopedia PWN
materiały wiążące pochodzenia org. (bituminy), których wiązanie i twardnienie jest zjawiskiem odwracalnym;
maszyna budowlana lub zespół maszyn do produkcji mieszanek mineralno-bitumicznych przez sortowanie i zmieszanie w mieszalniku kruszywa i spoiwa (w postaci lepiszcza bitumicznego), czyli tzw. otaczania kruszywa lepiszczem.
beton
materiał budowlany wieloskładnikowy uzyskiwany przez zmieszanie w odpowiednich proporcjach kruszywa drobnego i grubego (np. piasku i żwiru) ze spoiwem mineralnym (najczęściej cementem) i wodą, a następnie stwardnienie uzyskanej mieszanki betonowej (niekiedy pot. zw. też b.);
[fr. < łac.],
formowanie luźnych, drobnoziarnistych materiałów (np. miału węglowego, rudy, pasz dla zwierząt) w zwięzłe skupienia o kształtach regularnych brył (np. kostek, kulek, wałków), zw. brykietami
ceramika
nieorganiczne i niemetaliczne materiały otrzymywane w wyniku procesu ceramicznego; także technologia wytwarzania takich materiałów oraz nauka obejmująca badania dotyczące ich otrzymywania, właściwości i zastosowania.
[gr. kéramos ‘ziemia’, ‘glina’; kerameoús ‘wykonany z gliny’],
ciepłochronne materiały, materiały termoizolacyjne,
materiały budowlane o strukturze porowatej lub włóknistej (z luźnych włókien, dość często sprasowanych lub połączonych lepiszczem syntetycznym), stosowane do izolacji cieplnej (termicznej) różnych obiektów i urządzeń.
