kształcić
Encyklopedia PWN
pedagogika
dyscyplina nauki zajmująca się badaniem szeroko rozumianych procesów edukacyjnych (edukacja, wychowanie).
[gr. país ‘dziecko’, agōgós ‘przewodnik’, paidagōgikē ‘świadoma działalność wychowawcza’],
ogólne reguły postępowania dydaktycznego, których przestrzeganie warunkuje realizację celów kształcenia;
collège
we Francji państw. ogólnokształcąca szkoła średnia (II poziom kształcenia), która zgodnie z ustawą z 1975 obejmuje kształceniem obowiązkowym młodzież w wieku 11–16 lat;
[kolẹż],
w Polsce akt prawny ministra właściwego do spraw edukacji regulujący proces kształcenia w przedszkolach oraz szkołach publicznych i niepublicznych;
