koński
Encyklopedia PWN
pomieszczenie o odpowiedniej temp. służące do produkcji pieczarek na grzędach z przefermentowanym nawozem końskim.
ozdoba z piór ptasich (najczęściej strusich), przypinana do nakryć głowy, hełmów wojsk., kobiecych fryzur, a także ozdobnych uprzęży głów końskich.
w. w Czechach, w kraju pardubickim, 14 km na wschód od Pardubic.
matematyk;
element tuszy mięsnej, podłużny mięsień lędźwiowy z przyległym tłuszczem, wyjmowany z okolic kości biodrowej;
archeol. styl ornamentacyjny stosowany w okresie wędrówek ludów (V w. n.e.);
