kostnego
Encyklopedia PWN
biol. zespół tkanek i narządów wytwarzających krwinki, występujący u zwierząt mających układ krwionośny;
złożony narząd zmysłu słuchu i zmysłu równowagi występujący u kręgowców.
Budda
twórca uniwersalistycznej religii misyjnej zwanej od jego przydomka buddyzmem.
[sanskr. buddha ‘przebudzony’, ‘oświecony’],
Buddha, właśc. Siddhartha Gautama, ur. ok. 560 p.n.e., wieś Lumbini w pobliżu Kapilawastu (obecnie w Nepalu), zm. ok. 480 p.n.e., Kuśinagara (ind. stan Bihar),
grubowłóknista, splotowata tkanka kostna wytwarzana w miejscu złamania kości;
elementy szkieletu kręgowców zbudowane z tkanki kostnej;
kręgowce, Vertebrata,
podtyp zwierząt obejmujący ok. 99% żyjących i kopalnych gatunków strunowców;
