kopiować
Encyklopedia PWN
metoda drukowania płaskiego, pośredniego.
otrzymywanie kopii oryginałów (tekstów, rysunków kreskowych, fotografii, obrazów malowanych) w postaci odbitek drukarskich;
fot. proces fot., w wyniku którego końcowy obraz pozytywowy charakteryzuje się zwiększoną (celowo) kontrastowością w pewnej części skali naświetlenia (tonów), najczęściej kosztem zmniejszenia kontrastowości lub zupełnego opuszczenia szczegółów w innej (pozytyw może być np. kopiowany z kilku negatywów pomocniczych, uzyskanych przez kopiowanie negatywu wyjściowego na materiałach o podwyższonej kontrastowości);
taśma filmowa, błona kinematograficzna, film,
fot. materiał światłoczuły (błona fotograficzna) służący — w zależności od rodzaju — do zapisu, kopiowania lub projekcji obrazu film. (niemego bądź dźwiękowego).
toner
często stosowana nazwa proszku (składającego się z mieszaniny cząstek żywicy termotopliwej, np. polistyrenowej lub poliakrylowej, oraz pigmentu), służącego w elektrofotografii do wywoływania kopiowanego obrazu.
[ang.],
APS, ang. Advanced Photo System,
fot. system fot. polegający na tym, że na marginesie błony fot. 35-milimetrowej, na stałe związanej z kasetą, znajduje się ścieżka magnet. rejestrująca dane o zdjęciu; do obróbki błona jest wysuwana z kasety, a po obróbce z powrotem do niej zwijana (podobnie do kopiowania);
