konstytucyjna
Encyklopedia PWN
izomeria
zjawisko polegające na tym, że cząsteczki związków chemicznych (organicznych i nieorganicznych) o identycznych sumarycznych wzorach cząsteczkowych różnią się sposobem lub kolejnością powiązania atomów albo rozmieszczeniem atomów w przestrzeni.
[gr. ísos ‘równy’, méros ‘część’],
Konstytucja mała 1947,
Ustawa konstytucyjna 19 II 1947 o ustroju i zakresie działania najwyższych organów Rzeczypospolitej Polskiej, nawiązująca formą do podstawowych założeń Konstytucji marcowej z 1921, utrzymała w mocy niektóre jej postanowienia;
badanie i orzekanie o zgodności aktów organów państwa, głównie ustaw, z obowiązującą konstytucją.
prawo obowiązek ponoszenia przewidzianych przez przepisy prawne konsekwencji zachowania się własnego lub innych osób.
Materiały dodatkowe
Tabele, zestawienia
Słownik języka polskiego
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie...
