konserwatywnego
Encyklopedia PWN
Partia Społeczno-Konserwatywna, hiszp. Partido Social Conservador,
jedna z 2 tradycyjnych partii kolumbijskich;
Postępowo-Konserwatywna Partia Kanady, ang. Progressive-Conservative Party (PCP), fr. Parti Progressiste-Conservateur du Canada,
kanad. partia polit., → Konserwatywna Partia Kanady.
polit. centrum o charakterze luźnego klubu dyskusyjnego tzw. kierunku neokonserwatywnego wśród krak. konserwatystów;
partia polit. w Polsce, zał. 1992 przez grupę działaczy wywodzących się gł. z Unii Demokr. (Forum Prawicy Demokr.);
kierunek w myśli pedag. cechujący się zaufaniem do dziedzictwa kulturowego oraz przywiązaniem do tradycyjnych norm i wartości, przeciwstawiający się pajdocentryzmowi w wychowaniu.
konserwatyzm
postawa, którą charakteryzuje przywiązanie do istniejącego, zakorzenionego w tradycji stanu rzeczy (wartości, obyczajów, praw, ustroju politycznego itp.) oraz niechętny stosunek do gwałtownych zmian i nowości;
[łac. conservatus ‘zachowany’],
