komorowe

Encyklopedia PWN

urządzenie przem. przeznaczone do nagrzewania różnych materiałów (wsadu) do temperatury, w której zachodzą w nich odpowiednie przemiany fiz. lub reakcje chem. przewidziane w danym procesie wytwarzania lub obróbki.
pierwsze 3 komory 4-komorowego żołądka przeżuwaczy: żwacz, czepiec, księgi;
jeden z najstarszych komorowych grobów etruskich (poł. VII w. p.n.e.), odkryty 1836 na cmentarzysku Sorbo w Cerveteri (Włochy);
rozrusznik serca, stymulator serca, kardiostymulator,
rodzaj elektr. stymulatora funkcjonalnego (elektrostymulacja funkcjonalna), stosowanego w celu pobudzania mięśni komór serca do skurczu, w warunkach uszkodzenia układu bodźcotwórczo-przewodzącego serca, a zwłaszcza węzła zatokowo-przedsionkowego (naturalnego rozrusznika serca w zatoce prawego przedsionka serca) lub węzła przedsionkowo-komorowego i pęczka Hisa — manifestujących się zaburzeniami rytmu zatokowego lub upośledzeniem przewodnictwa pobudzeń do komór;
aparat do suszenia;
świniokształtne, nieprzeżuwające, Suiformes,
podrząd ssaków w rzędzie parzystokopytnych, obejmuje rodziny: świniowate, pekari i hipopotamowate (Hippopotamidae; hipopotam);
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia