klinowa
Encyklopedia PWN
arch. ociosany kamień lub cegła o kształcie klinowym, stanowiący element konstrukcyjny łuku i sklepienia;
element przekładni pasowej, na który zakłada się pas napędowy;
kamień graniczny, płaskorzeźbiona stela kamienna (wysokość 0,5–1 m) stanowiąca dowód aktu nadania przez króla majątku ziemskiego;
pierwszoosobowa, paralit. forma wypowiedzi pisemnej, cechująca się skonwencjonalizowanym układem (powinien on zawierać zwrot do adresata, datę i miejsce nadania, podpis nadawcy) oraz stosowaniem przyjętych w danej kulturze form grzecznościowych.
jeden ze starszej grupy anatolijskich języków indoeuropejskich;
