kliniec

kliniec,

arch. ociosany kamień lub cegła o kształcie klinowym, stanowiący element konstrukcyjny łuku i sklepienia;

środkowe klińce łuku w niektórych typach archiwolt i sklepień nazywa się zwornikami; klińce znalazły szerokie zastosowanie w architekturze starożytnego Rzymu, były często stosowane w średniowieczu; w architekturze nowożytnej klińce są ukryte zazwyczaj pod tynkiem lub występują klińce pozorne (dekoracyjne) wykonane w tynku.