kliniczna
Encyklopedia PWN
lekarz chirurg; jeden z czołowych przedstawicieli krak. szkoły chirurgicznej;
dział medycyny klinicznej i nauka o przyczynach, przebiegu, rozpoznawaniu, zapobieganiu i leczeniu schorzeń jamy ustnej, zębów oraz narządów sąsiadujących;
lekarz holenderski; uczeń H. Boerhaavego;
lekarz, mikrobiolog;
tomografia
sposób uzyskiwania dwuwymiarowego obrazu przekroju obiektu trójwymiarowego w dowolnie wybranej płaszczyźnie, w celu poznania jego struktury wewn., bez konieczności naruszania tej struktury;
[gr. tomós ‘cięty’, ‘tnący’, gráphō ‘piszę’],
transfuzjologia
med. kliniczna i nauk. dziedzina medycyny wyodrębniona z hematologii, zajmująca się całością zagadnień związanych z pobieraniem, konserwowaniem i leczn. zastosowaniem krwi oraz preparatów krwiopochodnych i krwiozastępczych, a także zapobieganiem powikłaniom potransfuzyjnym (przetaczanie krwi) i leczeniem ich;
[łac.-gr.],