jonowy
Encyklopedia PWN
fizjol. zmniejszenie długości mięśnia przy jego stałym napięciu (skurcz izotoniczny) albo zwiększenie napięcia mięśnia bez istotnej zmiany jego długości (skurcz izometryczny);
odpowiednio ukształtowany obszar pola magnet. (s.e. magnetyczna) lub pola elektr. (s.e. elektrostatyczna) skupiający przechodzącą przezeń wiązkę obdarzonych ładunkiem cząstek (elektronów, jonów); działa w podobny sposób jak soczewka szklana, skupiająca wiązkę promieni świetlnych.
pojęcie umowne, określające liczbę dodatnich lub ujemnych ładunków elementarnych, które można by przypisać atomowi pierwiastka chem. wchodzącego w skład określonego związku, gdyby cząsteczki tego związku miały budowę jonową;
struktura kryształu, struktura krystaliczna,
rozmieszczenie atomów, jonów lub cząsteczek w komórce elementarnej kryształu (sieć przestrzenna);
telomeryzacja
chem. rodnikowa lub jonowa reakcja łańcuchowa monomeru z reaktywnym związkiem chem., zw. telogenem;
[gr. télos ‘koniec’, méros ‘część’],
trawienie, wytrawianie,
technol. proces usuwania powierzchniowej warstwy ciała stałego przez poddawanie go działaniu odpowiedniej substancji w odpowiednich warunkach, często połączony z nadaniem powierzchni połysku;
