telomeryzacja
chem. rodnikowa lub jonowa reakcja łańcuchowa monomeru z reaktywnym związkiem chem., zw. telogenem;
[gr. télos ‘koniec’, méros ‘część’],
telomeryzacja
Encyklopedia PWN
reakcję rozpoczyna inicjator, typowy dla procesów polimeryzacji; telogen powoduje przerwanie rosnącego łańcucha i wbudowuje się na końcu cząsteczki; niektóre telogeny biorą udział we wzroście łańcucha przez przyłączenie do rosnącego makrorodnika lub makrojonu, po czym następuje fragmentacja cząsteczki telogenu; t. służy do otrzymywania małocząsteczkowych produktów zw. telomerami — związków chemicznych o znaczeniu przem. (m.in.: rozpuszczalników, środków piorących, zmiękczaczy, rozmaitych półproduktów); reakcjami t. są np. reakcje nienasyconych monomerów ze związkami halogenoorg., jak reakcja etylenu z tetrachlorometanem CCl4.
