jonowa
Encyklopedia PWN
rodzaj rurek w błonie komórkowej, przez które przechodzą jony między wnętrzem komórki a środowiskiem zewnątrzkomórkowym;
wielkość umowna stosowana do określenia rozmiarów jonów przy założeniu, że mają one kształt kulisty;
chem. iloczyn aktywności (lub stężeń molowych) jonów — kationów i anionów powstałych w wyniku dysocjacji elektrolitycznej (lub autodysocjacji) cząsteczek związku chemicznego;
iloczyn stężeń jonów powstałych w reakcji dysocjacji wody: H2O ⇄ H+ + OH–, wyrażany wzorem Kw = 
(gdzie c — stężenie, a właściwie aktywność jonów H+ i OH–);
(gdzie c — stężenie, a właściwie aktywność jonów H+ i OH–);
mikroskop jonowy, ang. Field Ion Microscope (FIM), projektor jonowy,
przyrząd do badania (obrazowania) struktury powierzchni ciał metalicznych w skali atomowej.
fizjol. kompleksy wyspecjalizowanych białek (zw. transbłonowymi), które uczestniczą w transporcie, przez błony komórkowe, określonych jonów nawet wbrew gradientowi ich stężeń (transport aktywny);
