jezdnego
Encyklopedia PWN
broń palna (lufowa) służąca do wyrzucania pocisków o kalibrze ponad 20 mm dzięki energii (ciśnieniu gazów) wyzwalanej podczas spalenia materiału wybuchowego miotającego (prochu);
wszystkie formy sportu konnego, z wyjątkiem wyścigów konnych i polo;
układ służący do skrętu przednich lub niekiedy tylnych kół jezdnych pojazdu samochodowego, umożliwiający wyznaczenie toru jazdy;
w budownictwie — mocowanie elementów za pomocą kotwy, w kolejnictwie — sposób przytwierdzenia przewodów trakcyjnej sieci jezdnej do konstrukcji wsporczych.
latarnia
techn. zespół urządzeń do stacjonarnego, sztucznego oświetlenia otwartej przestrzeni (dróg, placów).
[łac.],
maszyny przeznaczone do budowy, naprawy i utrzymania dróg kołowych (do podobnych prac przy drogach kol. służą maszyny torowe), nawierzchni ulic, placów i lotnisk;
