izolowanym
Encyklopedia PWN
półprzewodnikowy przyrząd optoelektroniczny, złożony z pary elementów: fotoemitera (na wejściu) i fotodetektora (na wyjściu), umieszczonych we wspólnej obudowie, izolowanych elektrycznie i sprzężonych optycznie;
proces termodynamiczny, w którym układ ani nie pobiera, ani nie oddaje ciepła (δQ = 0);
chorwacki pisarz i eseista;
substancje bardzo słabo przewodzące prąd elektr. (dielektryki), stosowane do izolowania przewodów (kabli), części maszyn i urządzeń elektrycznych.
niedostatek środków żywnościowych, wynikający z ich braku lub niemożności dysponowania nimi w ilości niezbędnej do zaspokojenia uczucia głodu, powodujący wzrost liczby zgonów, a w skrajnej formie prowadzący do wyniszczenia znacznej części populacji.