itd
Encyklopedia PWN
biologia
nauka o formach i przejawach życia badająca budowę i czynności organizmów żywych, ich rozwój osobniczy i rodowy, dziedziczność, zmienność i układ systematyczny, oraz zależności, jakie występują między nimi i ich środowiskiem;
[gr. bíos ‘życie’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
Descartes
francuski filozof, fizyk i matematyk; jeden z najbardziej rewolucyjnych umysłów XVII w., zwany ojcem filozofii nowożytnej.
[dekạrt]
René , forma zlatynizowana Renatus Cartesius, Kartezjusz, ur. 31 III 1596, La Haye (ob. La Haye-Descartes, Turenia), zm. 11 II 1650, Sztokholm,
epigrafika
dyscyplina badawcza zajmująca się zbieraniem, czytaniem i publikowaniem oryginalnych staroż. napisów, które zostały wyryte bądź wymalowane na materiale twardym (kamieniu, glinie, drewnie, metalu), niekiedy zaliczana do nauk pomocniczych historii;
[gr. epigraphḗ ‘napis’],
składnik strukturalny stopów, będący mieszaniną o stałym składzie chem. 2 lub więcej faz (w postaci czystych składników, roztworów stałych granicznych lub faz międzymetalicznych), powstających bezpośrednio z fazy ciekłej (o takim samym składzie).
forma
mat. wielomian jednorodny wielu zmiennych, czyli wyrażenie postaci , gdzie — dowolne liczby (współczynniki f.), α1, α2, ... , αn — nieujemne liczby całkowite, k — stopień f., a sumowanie przebiega wszystkie różne układy liczb α1, α2, ... , αn, dla których α1 + α2 + ... + αn = k;
[łac.],
historia
czasy przeszłe, dzieje; zespół wiadomości o czasach przeszłych, wiedza historyczna, potoczna lub naukowa; także nauka o dziejach, dochodzenie do wiedzy o tym, co się zdarzyło w przeszłości, historiografia; również tekst (także relacja ustna — historia oralna) odnoszący się do przeszłości: od świadectwa złożonego przez bezpośredniego uczestnika zdarzeń (przekaz źródłowy) po narrację historiograficzną; przedmiot nauczania, dyscyplina akademicka.
[łac. < gr., ‘badanie’, ‘wiedza’],