indyjskiego
Encyklopedia PWN
poetka indyjska, tworząca w języku hindi;
warna
w tradycyjnym indyjskim ustroju społ. określenie 4 stanów (kapłani bramini, wojownicy kszatrijowie, kupcy wajśjowie, służebni śudrowie).
[sanskr. varṇa ‘barwa’, ‘stan’],
Wasubandhu, żył ok. IV–V w.,
indyjski filozof buddyjski;
nazwa form teatr. w kulturze indonezyjskiej i malajskiej;
wedyzm, wedyjska religia,
termin używany w antropologii i religioznawstwie na określenie najstarszej fazy religii indyjskiej (hinduizm), religia okresu Wed, zwłaszcza sanhit;
geofizyk niemiecki, badacz Grenlandii.
