indukcyjnego
Encyklopedia PWN
urządzenie przem. przeznaczone do nagrzewania różnych materiałów (wsadu) do temperatury, w której zachodzą w nich odpowiednie przemiany fiz. lub reakcje chem. przewidziane w danym procesie wytwarzania lub obróbki.
pomiarowe przyrządy elektromechaniczne, elektryczne przyrządy wskazówkowe,
przyrządy pomiarowe, w których wielkość elektr. (prąd, napięcie, moc), dzięki zjawiskom elektrodynamicznym, jest przetwarzana w napędowy moment siły działający na część ruchomą przyrządu (zw. organem ruchomym) i wywołujący jego obrót.
elektromagnetyczny przenośnik cieczy.
elektrotechn. stosunek różnicy prędkości wirowania ns pola magnet. stojana maszyny elektr. indukcyjnej i prędkości obrotowej n jej wirnika do prędkości ns;
pozytywizm
filoz. w wąskim rozumieniu — system filozoficzny (filozofii pozytywnej) A. Comte’a wyłożony w Cours de philosophie positive (t. 1–6 1830–42), w szerszym — jeden z głównych nurtów w filozofii XIX i XX w., wywodzący się z refleksji filozoficznej nad poznaniem naukowym oraz nad strukturą metodologiczną i osiągnięciami teoretycznymi i praktycznych nauk szczegółowych (zwłaszcza ścisłych).
[fr. positivisme < łac. positivus ‘oparty’, ‘uzasadniony’],
dominująca orientacja nauk. w 2. poł. XIX w.
