immanentnego
Encyklopedia PWN
immanentny
zawarty w czymś, nie wykraczający poza coś;
[łac.],
idealizm
termin obejmujący różne stanowiska filozoficzne zarówno z zakresu ontologii (metafizyki), jak też teorii poznania, często należące zarazem do obu tych dziedzin.
[łac. idealis ‘idealny’ < gr. idéa ‘kształt’, ‘wyobrażenie’],
Husserl Edmund 
, ur. 8 IV 1859, Prossnitz (ob. Prościejów, Czechy), zm. 26 IV 1938, Fryburg Bryzgowijski,
filozof niemiecki, twórca nowoczesnej fenomenologii, z wykształcenia matematyk.
, ur. 8 IV 1859, Prossnitz (ob. Prościejów, Czechy), zm. 26 IV 1938, Fryburg Bryzgowijski,
idealizm teoriopoznawczy (idealizm epistemologiczny, idealizm gnoseologiczny),
filoz. stanowisko w teorii poznania występujące w odmianie immanentnej i transcendentalnej;
niemiecki filozof, główny przedstawiciel klasycznej niemieckiej filozofii idealistycznej, jeden z najwybitniejszych reprezentantów oświecenia.
transcendentny
filoz. wykraczający poza coś, istniejący na zewnątrz czegoś;
[łac. transcendens ‘przekraczający’],
