hutniczy
Encyklopedia PWN
kombinat górniczo-hutniczy, uworzony 1890 przez kapitał francuski, z siedzibą w Warszawie;
wyższa szkoła techn., zał. 1919;
Górnośląski Związek Przemysłowców Górniczo-Hutniczych, Oberschlesischer Berg- und Hüttenmännischer Verein,
czołowa organizacja górnośląskich przemysłowców;
Linia Hutnicza Szerokotorowa (LHS), do 2001 Linia Hutniczo-Siarkowa,
linia kol. szerokotorowa, dł. 400 km, łącząca ukr. i pol. sieci kol. (granica państwa–Hrubieszów–Zamość–Sędziszów–Sławkowo);
gałąź przemysłu obejmująca otrzymywanie metali z: rud i koncentratów, metalonośnych półproduktów z procesów metalurgicznych (pyły, szlamy z procesów elektrolizy i elektrorafinacji metali, głównie cynku i miedzi, oraz żużle), złomu (m.in. akumulatorowego), a także recykling oraz przeróbkę plastyczną odlanych do form metali (odlewanie) w zakładach przeróbki plastycznej (walcowniach, kuźniach, ciągarniach, prasowniach, tłoczniach) na półwyroby i wyroby gotowe, znajdujące zastosowanie w gospodarce, a zwłaszcza w przemyśle maszynowym, budownictwie i transporcie.
Vereinigte Königs- und Laurahütte. Aktien-Gesellschaft für Bergbau und Hüttenbetrieb
koncern górniczo-hutniczy, z siedzibą w Berlinie;
[ferạinıgtə k. unt l. ạkcjəngəzẹlszaft für b. unt hụ̈tənbetri:b],
