hutniczy

Encyklopedia PWN

[bẹsımə^r]

Sir Henry

, ur. 19 I 1813, Charlton (hrab. Hertfordshire), zm. 15 III 1898, Londyn,

angielski wynalazca samouk.

teoretyczna wiedza o sposobach eliminowania zagrożeń życia i zdrowia związanych z wykonywaniem pracy oraz praktyczne stosowanie tej wiedzy.

Biskupice,

w. w woj. mazowieckim, w pow. pruszkowskim (gmina Brwinów), na Równinie Łowicko-Błońskiej, nad Zimną Wodą (lewy dopływ Utraty); roln. zakład doświadczalny.

blacha

[niem.],

wyrób hutniczy ze stali lub metali nieżelaznych, o małej grubości i dużych wymiarach poprzecznych, otrzymywany przez walcowanie na gorąco lub na zimno;

Brunowie,

rodzina warsz. przemysłowców, kupców i działaczy gosp., pochodzenia niemieckiego:

cement

[łac. caementum ‘kamień tłuczony’],

sproszkowany mineralny materiał wiążący (spoiwo budowlane), który po wymieszaniu z wodą tworzy plastyczną mieszankę (zaczyn), mającą zdolność twardnienia w wodzie (co jest korzystne dla późniejszych własności wyrobów cementowych) i na powietrzu, dając sztuczny kamień odporny na działanie wody;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>