harmoniczny
Encyklopedia PWN
fiz. przejście od praw fizyki klas. do odpowiednich praw teorii kwantowej; polega na przyporządkowaniu wielkościom fiz., charakteryzującym stan układu (np. pęd, energia czy moment pędu), odpowiadających im operatorów, spełniających określone warunki (operatory w mechanice kwantowej);
mat. eliptyczne równanie różniczkowe cząstkowe rzędu drugiego △u = 0, gdzie △ jest laplasjanem, a u funkcją niewiadomą;
laser
urządzenie wzmacniające lub generujące spójne promieniowanie elektromagnetyczne (fotony) w zakresie widmowym między daleką podczerwienią a nadfioletem;
[ang. Light Amplification by Stimulated Emission of Radiation ‘wzmacnianie światła przez wymuszoną emisję promieniowania’],
Lissajous figury
krzywe zamknięte będące torami, po których porusza się punkt wykonujący równocześnie 2 drgania harmoniczne w 2 kierunkach wzajemnie prostopadłych w przypadku, gdy stosunek częst. tych drgań jest liczbą wymierną;
[f. lisażụ],
madrygał
muz. gatunek świeckiej muzyki wokalnej, uprawiany w okresie średniowiecza, renesansu i wczesnego baroku, gł. we Włoszech;
[wł.],
fr. kompozytor, organista, pedagog muz. i dyrygent;
