harmoniczny
Encyklopedia PWN
fuga
muz. forma imitacyjna (imitacja), zarówno instrumentalna, jak i wokalna, o ściśle ustalonej liczbie głosów (2–8, najczęściej jednak 3-, 4- lub 5-głosowa), wykorzystująca różnorodne środki techniki polifonicznej, podporządkowane określonym założeniom tonalnym;
[wł. < łac.],
mat. funkcja służąca do wyznaczania rozwiązań zagadnień brzegowych i początkowych dla równań różniczkowych zwyczajnych i cząstkowych;
przetwornik elektroakustyczny przetwarzający sygnały foniczne na sygnały akustyczne (dźwięki mowy, muzykę).
gramofon cyfrowy, odtwarzacz CD, dyskofon,
urządzenie do odtwarzania dźwięku z płyt kompaktowych za pomocą wiązki promieniowania lasera.
radioelektryk i elektronik;
hard bop, neo bop,
nurt w jazzie, dominujący w 2. połowie lat 50.;
