grecka

Encyklopedia PWN

naczynia ceramiczne toczone na kole lub wyciskane w formie, wytwarzane w Grecji kontynentalnej, wyspiarskiej, na wybrzeżu Azji Mniejszej, na Sycylii i w południowej Italii od końca II tysiąclecia p.n.e. do III w. p.n.e.;
jeden z języków indoeuropejskich, urzędowy w Grecji i na Cyprze, używany także w diasporze greckiej (m.in. Włochy, Ameryka Północna, Afryka Południowa, państwa powstałe po upadku ZSRR, Bliski Wschód i Australia).
budowla otwarta;
spółgłoskowo-samogłoskowe pismo alfabetyczne pochodzenia semickiego, używane przez Greków od przełomie X i IX w. p.n.e. (najstarsze znane teksty datuje się na VIII w.).
historycznie pierwszy alfabet wywodzący się z nie w pełni alfabetycznego (bo brak w nim było znaków na oddawanie samogłosek) pisma fenickiego czy szerzej — zachodniosemickiego;
Grecki Front Wyzwolenia Narodowego, gr. Ethnikọ(n) Apeleftherotikọ(n) Mẹtopo(n) (EAM),
najsilniejsza tajna organizacja gr. ruchu oporu przeciw okupacji wł., niem. i bułgarskiej podczas II wojny światowej; zał. IX 1941 w Atenach z inicjatywy komunistów;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia