grecki teatr,
budowla otwarta;
grecki teatr
Encyklopedia PWN
zawiązkiem — kolista przestrzeń (orchestra) z ołtarzem pośrodku, miejsce występów chóru, później również aktorów; widownia (théatron) — początkowo rodzaj trybun drewnianych, od 2. połowy VI w. p.n.e. — budowla trwała, sytuowana na zboczach wzgórz; obudowę drewnianą zastępowano stopniowo kamienną; za garderobę służył namiot (skene); ostateczną formę osiągnął teatr grecki w okresie hellenistycznym (330–30 r. p.n.e.), tworząc zespół o jednolitej strukturze, złożony z 3 części: orchestry, półkoliście wznoszącej się wokół niej widowni oraz budynku scenicznego (dawna skene), z przylegającym do niego podium (proskḗnion, łac. proscenium), od końca IV w. p.n.e. miejsce gry aktorów.
